Türk Sporunun Yükselen Yıldızı

Aslen Bolulu olan Ayşenur Duman spora nasıl başladı? Kendisine kimi örnek aldı? Elde ettiği başarılar hangileri? Hedefleri ne? Hepsi milli sporcu ile yaptığımız özel röportajda. İşte bir solukta okuyacağınız ve genç sporculara örnek olacak yaşantısıyla Ayşenur Duman’ın öyküsü…

-Özellikle bu sezon vizyona çıkan sporculardan birisiniz. Sizi daha yakından tanımak ve tanıtmak istiyoruz. En baştan, ailenizden ve yetişme tarzınızdan başlayalım isterseniz.

Tabi ki esnaf(manav) bir babanın ve ev hanımı annenin 3.çocuğuyum 2 tane abim ve bir tane küçük kız kardeşim var.  Gerede’de müstakil bir evde büyüdüm.

-Aslen Nerelisiniz? Neden bu branşı seçtiniz?

Aslen Çamlıdere/Peçenek köyündenim ama dedemler zamanında Gerede’ye gelmiş ve ben burada büyüdüm. Kayaklı koşu ile tanıştığımda 10 yaşında 4.sınıftaydım. Hocalarım okula öğrenci seçmek için gelmişlerdi ve bende beden eğitimi öğretmenim sayesinde kayaklı koşuya yönlendirildim.

-Ailede sizden başka spora ilgi duyan var mı?

Abimler futbol ile amatör olarak ilgilendiler ama gelecek kaygısından dolayı bırakmak zorunda kaldılar. Onlar için üzgünüm ama küçük kız kardeşim için ben gerekli ortamları hazırlamaya çalışıyor ve onun çeşitli branşlarla tanışmasını sağlıyorum o da bu durumdan gayet memnun ve spor yapmayı çok seviyor. Bu da benim onun üzerinden hayal kurmamı sağlıyor onunda sporcu olmasını çok isterim.

-AİBÜ BESYO antrenörlük sınıf öğrencisisiniz. Okul günlerinizi bize biraz anlatabilir misiniz?

Evet geçen sene okula girdim fakat olimpiyata gidebilmek ve daha verimli çalışmak için dondurmak zorunda kaldım. Bu sene başladım, 1.sınıf öğrencisiyim sıkı çalışmalardan ve yarışlardan dolayı çok fazla okula gidemiyorum. Sınav tarihlerine yakın zamanlarda ve sınav tarihlerinde okula gidebiliyorum ve derslerden geri kalmamak içi arkadaşlarımdan sürekli notlar alıp çalışıyorum. Aslında bu durum beni de üzmüyor değil ama bu işi en iyi şekilde yapabilmek için bir şeylerden mutlaka taviz vermemiz gerekiyor okul, aile, sosyal ortam vs.

Başka bir branşta spor yaptınız mı?

Evet çok küçükken basketbol yaz kursuna gitmiştim fakat çok fazla sevmedim ve başarılı olamamıştım ve küçük olduğum için bana bitirim belgesi bile vermemişlerdi çok üzülmüştüm.

-Sporcu olma fikri sizde nasıl oluştu?

Aslında çok küçük olduğum için bunların farkında bile değildim. Bu işin eğlencesinde ve arkadaşlarımla vakit geçirmesindeydim oyun gibi. Spora başladıktan iki sene sonra yarışlara katılmak için yaşım tutuyordu ve ben o zaman gerçekten sporcu olmaya başlamıştım gerçekten çok zordu ama yarışlarda derece aldıkça bu işten zevk almaya başlamıştım.

Sizce Bolu’da ve Türkiye’de bu spor için tesisler yeterli mi?

Hayır. Türkiye’de çok fazla bilinmeyen sporlardan birini yapıyoruz ve bizim için gerçekten ortam ve pist önemli. Türkiye’ de uluslararası standartlarda sadece iki tane pistimiz var biri Bolu/Gerede’de diğeri ise Erzurum/Kandilli’de. Gerede bu denli pistimiz ve bilgili antrenörlerim olduğu için kendimi çok şanslı hissediyorum. Gerede’de kamp eğitim merkezinin gündüzlü sporcusuyum ve oranın avantajlarından yararlanıyorum tabi ki her şey güzel ama eksiklerimiz var umarım en kısa zamanda giderilecektir.

-Bu sporun avantajları ve zor yanları neler sizce?

Yaptığımız spor birçok branştan çok daha zor dayanıklılığa ve güce bağlı bir spor yapıyoruz. Kış sporu ama biz 24 ay boyunca yaz kış aralıksız antrenmanlarımıza devam ediyoruz. Yaptığım spor sayesinde yaşıtlarıma göre daha sağlıklı olduğumu daha dinç ve güçlü olduğumu görebiliyorum. Aynı zamanda çok sosyal bir insan değildim bu spor sayesinde kendime öz güvenim cesaretim arttı ve gidemeyeceğim görmeyeceğim yerleri gördüm gezdim ve birçok farklı kültür öğrendim bana çok şey kattığını düşünüyorum. Maddi anlamda da yaşıtlarımın birçoğunu kazanamadığı parayı kazanıyor ve ailem yükünü hafifletiyorum.

İlk çıktığınız müsabakayı hatırlıyor musunuz?

Evet Erzurum/Kandilli’de koştum ve 4.olmuştum. Ama aynı yaştaki takım arkadaşım 3.olmuştu ve bu beni çok üzmüştü. Onun haricinde diğer yarışlarımda hep kürsüdeydim bazen istisnalar oluyordu tabi. Her yarışım benim için ayrı bir tecrübe oluyor ve kendimi daha iyi tanımamı sağlıyor.

-Elde ettiğiniz başarıları anlatır mısınız?

2009 yılında spora başladım evet ama hedeflerimi 2014 ten sonra koymaya başladım çünkü artık bilinçli bir sporcu olmuştum ve 2014 Sochi’de ülkemizi temsil eden antrenörüm olan Kelime Çetinkaya’nın spor hayatına son verip bayrağı bana teslim etmiş olması ve benim bayrağımızı uluslar arası arenada ve olimpiyatlarda dalgalandırmak istememdi. Bundan sonrası çok hızlı gelişti 2014te milli takıma girdim, ilk milliliğimi 2015’te aldım ve ev sahipliği yaptığımız balkan şampiyonasında ilk 3te yer aldım 2015 ve 2016 da sonra birçok uluslararası müsabakalara katıldım. 2017 Eyof’ ta branşında bir ilki gerçekleştirerek ilk 10 da yer almayı başardım ve 2018 olimpiyat en büyük hayalimdi ve bunu gerçekleştirmeyi başardım. Bu 5 senemde yaklaşık 75 uluslararası yarış koştum.

-Bu branşta ileride yöneticilik yapmayı düşünür müsünüz?

Evet, bu benim kayağa başladığımdan beri en büyük hayallerimden biri. Antrenörüm olan Haydar Çetinkaya ‘yı her gördüğümde hep onun gibi antrenör olmak istiyorum bu konuda önümdeki en büyük rol modelim o.

-Öğrencisiniz ev hayatınız nasıldır? Ev işlerinde nasılsınız?

Çok fazla evde değilim hayatım kamplarda ve yarışlarda geçiyor.  Bu yüzden hazıra konmaya ve rahat bir hayata alıştığım için bu konularda iyi olduğumu söyleyemem.

Boş zamanlarınızda neler yaparsınız? Hobileriniz neler?

Çok fazla boş zamanım yok ama olduğunda ailem ile vakit geçirmekten hoşlanıyorum, alışveriş yapmaktan, yüzmekten hoşlanıyorum.

-Eklemek istediğiniz bir şey var mı?

Evet bireysel bir spor yapıyorum fakat en az benim performansım kadar kayağımın hızı yaptığım antrenmanlar vs bunlarda çok önemli bu yüzden her zaman bunlar ile uğraşan gecesini gündüzlerine  katan Haydar Çetinkaya ve ekibine çok teşekkür ederim. Her yerde sadece benim adım geçiyor olabilir fakat biz kocaman bir ekibiz ve gizli kahramanlarımız çok fazla yalnız değilim.